Energeia over Stichting NUON-Claim

22 juni 2020

Energeia Energienieuws, onderdeel van FD Mediagroep (FDMG) besteedde ruim aandacht aan de claim tegen NUON. Lees meer hieronder:

Grootzakelijke klanten claimen duizenden euro's bij Vattenfall

Grootzakelijke klanten van energiebedrijf Vattenfall (voorheen Nuon) zijn een gezamenlijke claim gestart om duizenden euro's aan teveel gemaakte kosten in het verleden terug te krijgen. Het gaat om vaste leveringskosten voor gecontracteerd vermogen, waarvan de Stichting Nuon-Claim zegt dat de netbeheerder deze kosten al in rekening heeft gebracht. 

Het gaat om klanten met een grootverbruikersaansluiting, die na liberalisering van de energiemarkt leveringskosten zijn gaan betalen aanenergieleverancier Nuon en aparte kosten voor het net aan de regionale netbeheerder. In de energiecontracten van Nuon werden de leveringskosten destijds echter gesplitst in twee bedragen. Een vast bedrag voor gecontacteerd vermogen, gebaseerd op de capaciteit van de aansluiting. En een variabel bedrag voordaadwerkelijk verbruik.

De Stichting Nuon-Claim, die opgezet is door het platform Claimshare, stelt dat dit bedrag voor vaste leveringskosten niet betaald hoefde te worden aan de energieleverancier, omdat dit netkosten betreft die de netbeheerders al in rekening brachten. Dat zij de claimvoorbereiden, onthulden zij vanochtend in de Telegraaf.

€4.200 per klant

Het zou gaan om gemiddeld €4.200 teveel gemaakte kosten per zakelijke klant. Dirk-Jan van den Broek van Claimshare zegt in een persbericht: “In Nederland zijn er zo’n 100.000 grootverbruikers van elektriciteit. Van deze markt had Nuon destijds ongeveer 30% in handen. Wij vermoeden dat het om 5.000 tot 15.000 klanten gaat die de betreffende vergoeding betaalden”. Gedupeerden kunnen zich bij hem melden.

Advocaat Pieter Huitema, die de stichting bijstaat, zegt in een telefonische reactie tegen Energeia dat hij twee voorbeelden kent die typerend zijn voor de kwestie. “Eén van die voorbeelden betreft een zakelijke klant met een grote kas. Deze tuinder kaartte de zaak aan, waarop Nuon al snel besloot te schikken. De klant kreeg zo'n €30.000.” Het andere voorbeeld betreft een grootzakelijke klant die ook bij Nuon aanklopte en ongeveer €25.000 terugkreeg, aldus Huitema. Volgens de advocaat horen deze “dubbele kosten” niet in rekening te worden gebracht en “verrijkt het de energieleverancier”. De twee schikkingen geven Huitema vertrouwen dat de massaclaim kan slagen.

Vaste en variabele post

Woordvoerder bij Vattenfall, Robert Portier, zegt: “Wij hanteren verschillende zakelijke producten voor de levering van energie. Bij één van onze elektriciteitsproducten bestaat het tarief voor de levering van elektriciteit uit een variabel deel dat is gekoppeld aan het verbruik en uit een deel dat is gekoppeld aan het gecontracteerd vermogen. We brengen geen dienst in rekening die de netbeheerder in rekening brengt. Het leveringstarief en de opbouw hiervan is expliciet onderdeel van de leveringsovereenkomst die een klant met ons heeft gesloten. In de energiemarkt is de klant vrij een leverancier en product te kiezen die voor hem het beste past.”

Volgens Portier is het variabele bedrag dat wordt betaald voor verbruik hoger bij zakelijke klanten die in hun contract geen vast bedrag betalen. Over de schikking met de tuinder zegt hij dat Vattenfall daar soms voor kiest vanwege snelle afhandeling van een zaak en het voorkomen van proceskosten.

Contract zelf gesloten

Maikel van den Corput van Energy Services kent de zakelijke markt erg goed. Van den Corputs bedrijf is de schakel tussen grootzakelijkeklanten en energieleveranciers en sluit voor hen contracten af. “Het klopt dat dit soortgrootzakelijke energiecontracten jaren geleden werden gesloten, al heb ik ze nu al zeker tien jaar niet meer gezien.” Van den Corput behandelde zelf een casus, waarbij hij geld heeft terug kunnen krijgen voor een klant die zo'n soort energiecontract had.
“Het is niet fout wat Nuon heeft gedaan, dat wil ik benadrukken. Het is gewoon een soortenergiecontract waarbij de margegeoptimaliseerd wordt. Je kunt je variabele tarief aanbieden voor, zeg, €0,06 per kWh, maar als je hem aan kan bieden voor €0,058 cent dan zit je toch net wat onder de marktprijs. Daar staat dan tegenover dat een klant een bedrag per maand in rekening krijgt gebracht.” 
Volgens Van den Corput is een grootzakelijke klant ook zelf verantwoordelijk voor het goed checken van het afgesloten energiecontract. “Ik snap niet dat je je daar niet over laat adviseren, want het gaat vaak over tonnen. Als ik nu een dergelijk energiecontract onder ogen krijg, dan zeg ik tegen de leverancier dat ik dat niet af wil sluiten voor mijn klanten.” Van den Corput zegt dat dat ook de reden is dat hij voor één van zijn klanten een bedrag heeft terug kunnen krijgen. “Zie dit als onderhandeling voor mijn klant, die wel graag bij de energieleverancier wil blijven, maar vindt dat hij de afgelopen jaren teveel heeft betaald.” Of de claim van de stichting kans van slagen heeft, daar wil Van den Corput zich niet over uitlaten, omdat hij de zaak niet kent. 

Consumenten

Energierekeningen van consumenten kennen voor de leveringskosten ook twee bedragen. Een vast bedrag voor levering, het oude vastrecht, en een variabel bedrag voor levering op basis van verbruik. Daarnaast betalen consumenten kosten aan hun netbeheerder. Volgens Van den Corput is dat toch niet helemaal hetzelfde als de constructie in de zakelijke markt. 

De Stichting Nuon-Claim heeft overigens nog geen daadwerkelijke claim neergelegd. Op hun website valt te lezen dat zij wachten totdatgenoeg grootzakelijke klanten, die zich gedupeerd voelen, zich hebben gemeld.